Η ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ

Στην αρχαία Αθήνα η συκιά ήταν δέντρο ιερό. Η εξαγωγή των καρπών της απαγορευόταν αυστηρά  και υπήρχε τιμωρία για όποιον εξήγαγε παράνομα. Όσοι κατήγγελλαν έναντι αμοιβής τους παραβάτες εμπόρους, ονομάστηκαν συκοφάντες. Η ονομασία συκοφάντης προήρθε απο τις λεξεις συκο και φαίνω /-ομαι (φανερώνω), όταν παλαιότερα έναν καιρό, στην αυλή ενός πλούσιου Αθηναίου βλάσταινε μια συκιά. Κάθε πρωί μάζευε τους γλυκούς καρπούς, και ήταν πολύ υπερήφανος γι αυτούς. Μια μέρα όμως ανακάλυψε ότι κάποιος έκλεβε μερικούς καρπούς, και γι αυτό έβαλε ανθρώπους να ψάξουν όλη την πόλη για να βρουν τους κλέφτες. Αυτοι οι άνθρωποι λοιπον, που φανέρωναν όσους εκλεβαν σύκα, ονομάστηκαν συκοφάντες, καθώς αποκάλυπταν όσους έτρωγαν ένα ξένο σύκο, δηλαδή έκαναν μια ασήμαντη μικροκλοπή. Δηλαδή όσοι κατέδιδαν για ασήμαντες μικροκλοπές επι χρήμασι, και κατ’ επέκταση όσοι ρουφιάνευαν και ομολογούσαν τους συνανθρώπους για μικρά και ασήμαντα πράγματα, τις περισσότερες φορές διαστρευλώνοντας την αλήθεια θέλωντας να προσδώσουν μεγαλύτερη βαρύτητα στις κατηγορίες τους. Και από εκεί μεταφορικά απεκλήθη συκοφάντης εκείνος που έχωνε τη μύτη του στην ιδιωτική ζωή των άλλων, και που εν γνώσει του εξαπολούσε ψευδείς κατηγορίες εναντίον  τους.

ΣΥΜΠΕΡΣΜΑ:
H συκοφαντία είναι το όπλο της κατωτερότητας,  είναι η ψευδής κατηγορία, είναι η διαβολή. Είναι άλγος και φοβερή δοκιμασία. Το να τη σηκώσει ο άνθρωπος είναι μεγάλος άθλος, διότι δεν υπάρχει τίποτε πιο αφόρητο για όσους υφίστανται την οδύνη της, γιατί η συκοφαντία σκοτώνει το νου, σκοτώνει τη ψυχή.
Τί είναι όμως εκείνο που κινεί τον άνθρωπο να συκοφαντεί και να λέει ψέματα; Τα κίνητρα είναι συνήθως η ζήλεια, ο φθόνος, η μνησικακία, ο ψευτοεγωισμός. Επειδή δεν μπορεί να σκεπάσει τη γύμνωση και την ευτέλειά του ο σηκοφάντης, προσπαθεί να αμαυρώσει αυτούς που βρίσκονται πιο ψηλά, για να δικαιωθεί όπως νομίζει.
Πολλές φορές οι άνθρωποι έχουν την εντύπωση ότι δεν κακολογούν και δεν συκοφαντούν κανέναν, όμως οι ανακρίβειες, οι υπερβολές, οι εύκολες κρίσεις και κατακρίσεις που διατυπώνουν, είναι συχνά δυσφημιστικές και συκοφαντικές για τους άλλους.
Όσοι γνωρίζουν την πίκρα και το φαρμάκι της συκοφαντίας δεν πρεπει να πράττουν το ίδιο, διότι η συκοφαντία είναι εξουθενωτική και δεν βλάπτει μονο αυτους που συκοφαντούν, αλλά και τους εαυτούς τους. Πρεπει οι άνθρωποι να προσέχουν να μην γίνονται συκοφάντες, διότι ακόμη και τον πιο συνετό η συκοφαντία τον κάνει να παραφέρεται και να χάνει την ευγένεια του.
Οι κακόλογοι και οι συκοφάντες χρειάζονται θεραπεία στη ψυχή. Και η θεραπεία επέρχεται μονο αν συνέλθει ο συκοφάντης, να δει τα δικά του λάθη και αμαρτίες, την λανθασμένη του κρίση. Να καταλάβει ότι δεν ωφελεί να συκοφαντεί τον συνάνθρωπο του και να παρουσιάζει  τα σφάλματα του έστω και αν είναι αληθινά. Να εννοήσει πραγματικά ότι μονο την εμπάθεια του και τη μοχθηρία του ικανοποιεί όταν συκοφαντεί.